می دانید بخشیدن گناه یعنی چی؟
طلب بخشش گناه مثل این می ماند که دستت را روی تخته قصابی بگذاری، بعد با ساطور بزنی و انگشتانت را قطع کنی، بعد بگوئی خدا بیا این انگشتانم را وصل کن! کدام آدم عاقلی این کار را می کند؟ حالا خدا معجزه کند، انگشت های تو را وصل کند. بخشش گناه هم چیزی شبیه معجزه است.
طلب بخشش گناه یعنی من همان دیوانه ای بودم که انگشت هایم را قطع کردم، حالا تو بیا و انگشتانم را وصل کن. عمل که از بین نمی رود. بعضی ها فکر میکنند که خدا هم مثل آدم های معمولی است که اگر ما گناهی انجام دهیم، ناراحت میشود و ما با طلب بخشش، در حقیقت به نوعی می خواهیم از دل خدا در بیاوریم و ناراحتی او را از بین ببریم! در حالیکه هر گناهی که ما می کنیم به خودمان ظلم می کنیم. بعد به خدا می گوئیم: " من به خودم ظلم کردم، حالا می شود شما جبران کنی؟" خدا می فرماید: " آخر من چه جوری جبران کنم؟ من در عالم قاعده گذاشته ام. عمل تو که نابود نمیشود." لذا تو داری تقاضای معجزه می کنی. تقاضای معجزه هم یک آرزو است. نه یک حق
منبع: کتاب نگاهی به رابطه عبد و مولا نوشته حجت السلام پناهیان