تهیه لیست اساتید برای اپلای

به درخواست یکی از دوستان در این پست میخوام یه سری نکات در رابطه با تهیه لیست اساتید برای ایمیل زدن بگم که امیدوارم مفید واقع بشه.

خب اولین کار اینه که کشور مقصد را انتخاب کنید. 

بعد لیست دانشگاه ها را از وب سایت USNEWS پیدا کنید. مثلا اون بالا گزینه آمریکا یا کانادا رو بزنین و بعد لیست همه دانشگاه های اون کشور که در جزو رتبه بندی حساب میشوند را میاره. خب حالا شما لیست دانشگاه های کشور مقصد را دارین.

حالا یک فایل اکسل درست کنید و اسم همه اون دانشگاه ها رو وارد کنید. 

در این مرحله باید تک تک وارد سایت دانشگاه ها بشید و لیست اساتید رو پیدا کنید. نکته ای که اینجا وجود داره اینه که هیچ وقت وارد سایت اصلی دانشگاه نشوید. چون بیشتر سردرگم میشوید. به نظرم حتی خود طراح سایت دانشگاه هم سردرگم میشه چه برسه به شما. کاری که شما باید بکنید اینه که اسم دانشگاه +  اسم رشته تون رو در گوگل سرچ کنید. مثلا اگر رشته تون مهندسی عمران هست، تو گوگل سرچ کنید:

University of California Civil Engineering Faculty
در اینجا معمولا در 90 درصد مواقع گزینه اول گوگل لینک مورد نظر شما هست. وقتی روی لینک میزنین دقیقا وارد صفحه و لیست اساتید مهندسی عمران دانشگاه میشوید. 

خب در مرحله بعد باید تک تک وارد صفحه هر استاد بشید و رزومه استاد رو بررسی کنید و ببینید که آیا به فیلد تحقیقاتی یا علاقه مندی های شما میخوره یا نه!

هر زمان که استادی رو انتخاب کردین، اسم اش رو در فایل اکسل وارد کنید. و جلوی اسم هر استاد مشخصات اش رو بنویسید. من خودم این مشخصات رو برای هر استاد نوشتم:

1- اسم استاد

2- ایمیل استاد

3- لینک صفحه شخصی استاد ( بعضی اساتید صفحه شخصی دارند که توش میشه اطلاعات مفیدی رو کسب کرد. مثل پوزیشن ها و...)

4- 2 یا 3 کلید واژه یا Research interests ها که فکر میکنین که به فیلد شما نزدیکه و میتونین در ایمیل به استادها بهش اشاره کنید. 

5- تاریخ ایمیل اول  که متوجه بشین که به هر استاد چه زمانی ایمیل زدین 

6- تاریخ های بعدی مثل تاریخ ریماندرها....

این کارها به نظرم بهینه ترین حالت ممکن برای پیدا کردن لیست اساتید برای اپلای هست. بعد از اینکه همه اسم اساتید دانشگاه های کشور مقصد تون رو وارد کردین شروع به ایمیل زدن بکنید و حتما تاریخ ایمیل ارسالی رو یادداشت کنید که فراموش نکنید. میتونین از رنگ های مختلف برای متمایز کردن سطرها یا ستون ها هم استفاده کنید.

همه دارن ازدواج میکنن

چند هفته پیش داشتم فکر میکردم که بیشتر پسر و دخترای فامیل که هم سن من هستند (حتی کوچک تر از من) ازدواج کردند یا در شرف ازدواج هستند. تقریبا نصف دوستان دبیرستان یا کارشناسی هم مزدوج شدند. عملا من اگر بخوام یه روزی زن بگیرم فکر نمیکنم بتونم کسی رو توی فامیل انتخاب کنم. حالا فکرم توی این موضوع بود که واقعا چجوری ملت دارن ازدواج میکنن. درسته که خدا روزی رو میده. و من خیلی به این موضوع معتقدم. ولی خدا به آدم عقل هم داده. قرار نیست که من به هر قیمتی ازدواج کنم و بعد هر روز دغدغه این رو داشته باشم که چجوری مایتحاج اولیه ام هر روز قیمتش داره بالاتر میره و من هر روز دارم بدبخت تر میشم. 

من هیچ وقت آدمی نبودم که توقع داشته باشم اول زندگی همه چی رو داشته باشم. ولی با هر معیاری که این موضوع رو میسنجم میبینم که نمیتونم از پس یه زندگی خوب بربیام. من فکر میکنم که آدم باید دید بلند مدت داشته باشه. من حتی اگر از پس سال های اولیه زندگی مشترک بربیام ولی نمیتونم بعد از اون رو تحمل کنم. هر چه قدر هم توقع ام پایین باشه ولی دیگه نمیتونم از توقع ام از یک سطح اولیه معمولی پایین تر باشه. 

بعد با این شرایط اگر قرار باشه کسی بچه دار هم بشه واقعا فشار سنگینی رو تحمل میکنه. 

نمیدونم واقعا. ولی فعلا تصمیمم اینه که با توجه به شرایط من و شناختی که از خودم دارم اینه که اشتباه است که اگر من هم مثل بقیه ازدواج کنم. بماند که هنوز مورد مناسبی رو پیدا نکردم. البته دو سه نفر بودند که در برهه ای زندگیم بهشون فکر میکردم ولی الان دیگه با توجه به این شرایط اقتصادی پشیمون شدم.

این صرفا نظر شخصی من بود. و هیچ وقت قصد قضاوت در مورد کسی رو ندارم. بر عکس فکر میکنم که کسی که ازدواج کرده در بعضی مسائل خیلی به نفع اش شده. 

ولی برای من فعلا تصمیم مناسبی نیست. مخصوصا که قصدم مهاجرت هست. 

قبلا در مورد این موضوع بحث کردم که واقعا مهاجرت با همسر خیلی کار سختیه. به نظرم بستگی به کشور مقصد هم داره. مثلا کانادا به همسر اجازه کار میده و همسر به شرط اینکه زبانش خوب باشه میتونه کار کنه. ولی خب این موضوع برای آمریکا غیرممکنه. خیلی سخته که همسرت رو با خودت ببری و اون مجبور باشه که صرفا توی خونه بمونه. مگر اینکه اونم مثل شما بتونه اپلای کنه و درس بخونه. این مورد هم کار سختیه. چون باید توی همون شهر خودت دانشگاه پیدا کنه و اما و اگر که آیا بتونه فاند پیدا کنه یا نه. 

از طرف دیگه فکر میکنم که داشتن همسر در مهاجرت خیلی میتونه مفید باشه. ساده ترینش اینه که یک همدم داری که در روزهای سخت مهاجرت میتونه بهت دلداری بده و کمی از این غم دوری از ایران رو کم کنه. هم چنین کسی که مجرد میاد بعد چند سال بلاخره باید یک همسر پیدا کنه. پیدا کردن یک نفر مناسب هم خارج از کشور کار سختیه. گزینه ها محدود هستند ولی از طرف دیگه من فکر میکنم که کسی که تونسته مهاجرت بکنه و از طریق تحصیلی اومده باشه، آدم قوی هست و قطعا ویژگی های مثبتی داره که میتونه برای ساختن یک زندگی مشترک مناسب باشه. 

چه دانشگاه هایی اپلای کردم

خب فرآیند اپلای من هم دیگه تقریبا تموم شد. 

نکته ای که میتونم بگم این بود که نتونستم استادی پیدا کنم که صد در صد بهم پذیرش بده. خیلی ایمیل زدم. تقریبا به همشون 5-6 تا ریماندر زدم. ولی بازم کسی جواب نداد. تنها یک دانشگاه بود که اونم رنک خوبی نداره. دیگه با همه این اوصاف تصمیم گرفتم برای دانشگاه هایی که استاد توی فیلد من زیاده داره اپلای کنم. حتی دانشگاهی که 3 تا استاد توی فیلد من داشت هم اپلای کردم. بنابراین تمرکزم برای انتخاب دانشگاه به رنک نبود و صرفا به تعداد استادها اکتفا کردم. لیست دانشگاه هایی که اپلای کردم و توضیحات اش رو در پایین میگذارم.

1- North Carolina State University

این دانشگاه در ایالت کارولینای شمالی هست و ددلاین اش 15 دسامبر بود. اون موقع که اپلای کردم جواب مقاله ام هنوز نیومده بود و فقط توی رزومه Revised  نوشته بودم. این دانشگاه جیاری نمیخواست و ریپورت رسمی تافل هم نمیخواست (اگر چه هنوز در حال مکاتبه باهاشون هستم). 85 دلار فی اش بود و رنک نشنال 71 در آمریکا رو داره. یکی از دانشگاه های مورد علاقه ام هست که واقعا از جو اش خوشم میاد. 

2- University of North Carolina--Charlotte

این دانشگاه هم در کارولینای شمالی واقع هست و هم نمره رسمی تافل و جیاری میخواست. اپ فی اش 85 دلار بود. رنک 219 نشنال داره که خیلی بالاست. ولی خب چون استاد توی زمینه من زیاد داشت براش اپلای کردم. ددلاین اش هم 15 ژانویه بود ولی خب من قبل ژانویه اپلای کردم.

3- Mississippi State University

این دانشگاه در ایالت میسیسیپی در جنوب آمریکا واقع هست. جیاری نمیخواست و نمره غیررسمی تافل هم قبول میکرد. رنک نشنال 194 داره و زیاد دانشگاه خفنی نیست.

4- Clemson University

این دانشگاه رنک خوبی داره. حدود 77 آمریکاست و در ایالت کارولینای جنوبی هست. نمره رسمی تافل و جیاری میخواست. ددلاین اش هم 15 ژانویه بود. اپ فی اش ویو شده بود. 

5- Missouri University of Science & Technology--Rolla

این دانشگاه در میزوری هست و رنک نشنال 182 داره. نمره رسمی تافل و جیاری میخواست. اگر تا 1 ژانویه اپلای میکردین اپ فی اش ویو میشد که منم نیاز نبود اپ فی براش پرداخت کنم. ددلاین اش 15 فوریه بود.

6- Ryerson University

اسم اش جدیدا به دانشگاه Toronto Metropolitan  تغییر داده. در قلب شهر تورونتو کانادا هست. دانشگاه خوبیه. جیاری نمیخواست و نمره غیررسمی تافلم قبول میکرد. به یه استاد ایمیل زدم و جواب تمپلیت داد که اپلای کن. چون من میخواستم کانادا هم اپلای کنم یکی از گزینه هام شد. ددلاین ش هم 20 ژانویه بود. اپ فی ش هم 110 دلار ناقابل بود. 

7- University of Alberta

در استان آلبرتا کانادا هست و استاد توی فیلد من زیاد داشت. دانشگاه خوبیه ولی خب شهر اش نسبت به تورنتو سرد تره. جیاری نمیخواست و نمره غیررسمی تافل قابل قبول بود. ددلاین اش 1 may بود ولی دانشجویان خارجی باید زودتر اپلای میکردند. برای ایرانی ها اپ فی ش رو ویو کرده بود که خوشبختانه هیچ پولی پرداخت نکردم.

8- Syracuse University

این دانشگاه در ایالت نیویورک هست و رنک نشنال 62 آمریکا رو داره. جیاری نمیخواست. ددلاین اش 1 ژانویه بود.اپ فی اش هم ویو شده بود.

9- San Diego State University

یکی از مزخرف ترین دانشگاه هایی که اپلای کردم و الکی واسش 70 دلار پول دادم. اگر به عقب بر میگشتم اصلا اپلای نمیکردم. جیاری میخواست و نمره رسمی تافل. ددلاین اش 15 دسامبر بود. مینیمم سخت گیرانه ای برای نمره جیاری گذاشته بود که من نداشتم. سیستم اپلای اش به شدت مزخرف بود. صد رحمت به سیستم گلستان خودمون. باید توی 3 جا مدارک ات رو آپلود میکردی که بعضیاش اصلا آپلود نمیشد. صرفا یه استاد بهم جواب داده بود که دو سه روز پیش بهم ایمیل زده که میخواد برام یه تست بفرسته تا براش جواب بدم که شاید قبول شم و نشم. اصلا معلوم نیست سوالاتش توی چه حوزه ایه و من اصلا توی اون فیلد کار کردم یا نه. خلاصه یکی از اشتباهات من، اپلای برای این دانشگاه بود که به شدت پیشمونم.

10- Florida Atlantic University

این دانشگاه یکی از رنک های پایین آمریکا رو داره. در شهر کوچیکی به نام Roca Raton در چند کیلومتری میامی هست. با یکی از استادهاش مصاحبه کردم و تقریبا اوکی رو ازش گرفتم. این دانشگاه رو به عنوان سوپاپ اطمینان اپلای کردم که اگر هیچ جا پذیرش نگرفتم اینجا رو بتونم برم. اگر چه هنوز هیچی معلوم نیست چون درگیر مکاتبه باهاشون بابت نمرات غیررسمی هستم. این دانشگاه جیاری نمیخواست و ولی نمره رسمی تافل رو میخواست. رنک نشنال 263 داره ولی توی رشته ما توی 100 دانشگاه برتر آمریکاست. دانشگاه کوچیکه ولی خیلی نزدیک ساحله. حدود 15 دقیقه پیاده روی داره و دانشگاه هم توی شهر مرفه نشین و پولدارهای فلوریداست. 

همین. 

البته 2 تا استاد دیگه هم بودن که باهاشون مکاتبه کرده بودم و  قراربود برای دانشگاه شون اپلای کنم. ولی بعد از اینکه دوباره بهشون ایمیل زدم یکی اش که جواب نداد و یکی دیگه هم گفت که مطمئن نیست که دانشجو بخواد بگیره. 

تقریبا پرونده اپلای من با اپلای این 10 دانشگاه تموم شد. شاید یه سری هم به پوزیشن های اروپا بزنم. اگرچه شنیدم پروپوزال میخوان و منم حوصله این کارهارو ندارم.

پی نوشت: مقاله دومم توی الزویر چند روز پیش آنلاین شد و صاحب اولین مقاله ام شدم. بعدش سریع رفتم اکانت گوگل اسکالرم رو ساختم. خیلی حس قشنگی بود برام. 

نکات توصیه نامه

توی مسیر اپلای و مخصوصا گرفتن توصیه نامه از اساتید یه سری نکات نهفته است که هر کسی نمیدونه و باید اون شخص وارد مسیر اپلای بشه تا متوجه نکات ریز اش بشه. من هم توی گرفتن توصیه نامه یه سری اشتباهات کردم که توی این پست میخوام یه سری نکات ریز بگم که شاید هر کسی ندونه.

خب به نظرم اولین نکته اینه که باید با اساتید با احترام رفتار کنید. هیچ وقت حتی وقتی که دانشجو داره سوار هواپیما میشه هم نباید رابطه خودش رو با استادش قطع کنه. چون ممکنه که یه روز احتیاج به کمک اش داشته باشه. 

بعضی اساتید با دانشجو ها راه میان و هر چه قدر که دانشجو بخواد بهشون توصیه نامه میدن. مثلا استاد راهنمای من و یکی دیگر از استادهام برای همه دانشگاه هایی که میخواستم اپلای کنم توصیه نامه ارسال کردند. ولی خب بعضی ها محدودیت دارن. مثل یکی از استادام که بهم گفت من فقط 3 تا توصیه نامه میدم. در برخورد با این اساتید نباید لجوج بود و همین که بهمون توصیه نامه میدن باید ازشون تشکر کرد. 

به نظرم سعی کنید که لیست دانشگاه هایی که قراره اپلای کنید رو یک جا آماده کنید و یک دفعه به اساتید بدین. چون ممکنه وقتی که یکی یکی اپلای کنید و به اساتید اعلام کنید حوصله شون سر بره و خسته بشن. کاری که من کردم این بود که لیست دانشگاه هایی که میخواستم اپلای کنم رو آماده کردم و یک اکسل درست کردم و جلوی هر دانشگاه اسم اساتید رو که قراره برای اون دانشگاه توصیه نامه بدن رو نوشتم. بعد به هر استاد لیست دانشگاه های مربوطه رو میدادم و اونا توی چند دقیقه برای همه دانشگاه ها فرستادند. البته یه سری دانشگاه ها هست که تنها زمانی لینک ریکام رو برای اساتید میفرستند که شما اپلیکیشن رو سابمیت کرده باشید. توی این زمان هم به استادها اعلام کنید که هر زمان که شما سابمیت کردین براشون لینک میره. 

بعضی اساتید هستند که به شما میگن که متن توصیه نامه رو خودتون بنویسید و براشون بفرستید تا اونا سابمیت کنند. برای همه استادهای من اینطوری بود. یعنی متن توصیه نامه رو خودم و از طرف اساتید نوشتم. توی این مواقع خب دست دانشجو باز هست و میتونه همه نکات مثبت اش رو بیان کنه ولی خب نباید اغراق گویی بشه. 

اگر استادی نوشتن متن توصیه نامه رو به خودتون واگذار کرد باید به نکات زیر توجه شود:

• سعی کنید به اساتید بگید که اگر براشون مقدور هست، این متن توصیه نامه رو روی سربرگه دانشگاه قرار بدهند و هم چنین بهتر است که آخر توصیه نامه رو امضای الکترونیکی کنند. این کار به اعتبار توصیه نامه افزوده می کند. نحوه انجامش هم ساده است و میتونین از اینترنت یاد بگیرید که چجوری سربرگ و امضای الکترونیکی انجام شود. متاسفانه من از این موضوع اطلاع نداشتم و همه اساتیدم بدون امضا و سربرگ توصیه نامه رو ارسال کردند. البته بیشتر دانشگاه ها سربرگ و امضا رو الزام نکردند و همین که با ایمیل دانشگاهی شون باشه کفایت میکنه. ولی من راجع بهتر بودن ماجرا دارم صحبت میکنم.
• به اساتید بگین که فایل وردی که براشون میفرستین رو دوباره توی سیستم خودشون save as بگیرند. این کار باعث میشه که توی properties فایل ورد اسم Author  به اسم اساتید تغییر نام پیدا کنه. چون بعضی دانشگاه و در مواقع نادر ممکنه به این موضوع حساس بشوند و بگویند که چرا فایل توصیه نامه به نام فرد متقاضی است و معلوم می شود که خود شما اون فایل توصیه نامه رو نوشتید. 
• اسم فایل های ورد که برای اساتید میفرستین متفاوت انتخاب کنید که شبیه هم نباشند. بهتر است فایل به صورت pdf ارسال شود. ولی خب بعضی از اساتید من همون فایل ورد رو سابمیت کردند. 

اگر استادی قبول کرد که لینک توصیه نامه رو برای شما فوروارد کنه و شما خودتون پر کنید حواستون باشه که بعضی دانشگاه ها IP Tracker دارند. ممکن است که متوجه شوند که توصیه نامه رو خودتون پر کردین. بهترین راه کار این که موقع باز کردن فرم توصیه نامه IP خودتون رو تغییر بدهید. 

حواستون باشه که بعضی از لینک های توصیه نامه ممکنه برای ایمیل های دانشگاهی ایران ارسال نشه. توی این موارد اول از همه از استادتون بخواین که پوشه اسپم اش رو چک کنه و بعد اگر نیومد با دانشگاه مقصد مکاتبه کنید که یه راه حل میانبر براتون پیدا کنه. مثلا توصیه نامه برای دانشگاه سن دیگو استیت برای استادهای من ارسال نشد و به دانشگاه ایمیل زدم و اونا گفتند که به اساتید ات بگو که فایل توصیه نامه رو به براشون ایمیل کنند. 

دیگه همه نکاتی که به ذهنم رسید رو گفتم. توصیه نامه به نظرم بعد از انگیزه نامه یکی از مهم ترین مدارک اپلای هست و باید وسواس خاصی براش در نظر گرفت. من اگر نکات بالا رو قبلا میدونستم حتما انجام شون میدادم. 

هزینه های اپلای تا اینجا

 تا اینجای کار میخوام لیست هزینه هایی که برای اپلای کردن پرداخت کردم رو اینجا بنویسم که یادم نره. البته باز هم هزینه هایی وجود داره که در پست های بعد آپدیت خواهم کرد. این نکته رو بگم که این هزینه ها ممکنه برای هر کس متفاوت باشه. مثلا من مجبور شدم که تافل ام رو عقب اندازم که ممکنه کسی این کار رو انجام داده. در نهایت جمع هزینه ها به صورت جداگانه به دلار و ریال جمع بندی شده. 

هزینه ها به این صورت هستند:

گرفتن وقت سفارت: 160 دلار

ثبت نام آزمون تافل: 5/800/000 تومان

ریسکجول تافل: 60 دلار

گرفتن نرم افزار تافل: 500/000 تومان

ثبت نام آزمون جی آر ایی: 4/750/000 تومان

ریسکجول جی آر ایی: 50 دلار

کلاس جی آر ایی: 1/200/000 تومان

گرفتن یک نرم افزار آموزشی دیگر برای تافل و جیاری حدودا: 250/000 تومان

 ریپورت اضافی نمره تافل و جیاری  به دانشگاه ها: 150 دلار

پرداخت اپلیکیشن فی دانشگاه ها: 514 دلار

ترجمه ریزنمرات و دانشنامه: 605/000 تومان

هزینه گرفتن کارشناسی ارشد شبانه: 16/250/000 تومان

هزینه گرفتن کارشناسی دانشگاه آزاد حدودا: 12/000/000 تومان

این فعلا تا اینجای کار جمع هزینه هایی بودکه کردم. 

من ارشدم شبانه بودم و نیازی نیست که مدارکم رو آزاد کنم. ولی خب هزینه داشت که توی لیست بالا آوردم چون یه جورایی جزو هزینه های اپلای محسوب میشه. بلاخره برای کسی که میخواد اپلای کنه باید مدارک اش رو آزاد کنه. مخصوصا جدیدا که هزینه های آزاد سازی مدارک رو بالا بردند. هزینه دانشگاه آزاد کارشناسی هم نوشتم. البته یه سری هزینه های خرد و ریز هم هست مثل رفت و آمد که دیگه همیشه وجود داره. 

جمع هزینه های دلاری: 934 دلار

جمع هزینه های ریالی: 41/355/000 تومان