نکات توصیه نامه

توی مسیر اپلای و مخصوصا گرفتن توصیه نامه از اساتید یه سری نکات نهفته است که هر کسی نمیدونه و باید اون شخص وارد مسیر اپلای بشه تا متوجه نکات ریز اش بشه. من هم توی گرفتن توصیه نامه یه سری اشتباهات کردم که توی این پست میخوام یه سری نکات ریز بگم که شاید هر کسی ندونه.

خب به نظرم اولین نکته اینه که باید با اساتید با احترام رفتار کنید. هیچ وقت حتی وقتی که دانشجو داره سوار هواپیما میشه هم نباید رابطه خودش رو با استادش قطع کنه. چون ممکنه که یه روز احتیاج به کمک اش داشته باشه. 

بعضی اساتید با دانشجو ها راه میان و هر چه قدر که دانشجو بخواد بهشون توصیه نامه میدن. مثلا استاد راهنمای من و یکی دیگر از استادهام برای همه دانشگاه هایی که میخواستم اپلای کنم توصیه نامه ارسال کردند. ولی خب بعضی ها محدودیت دارن. مثل یکی از استادام که بهم گفت من فقط 3 تا توصیه نامه میدم. در برخورد با این اساتید نباید لجوج بود و همین که بهمون توصیه نامه میدن باید ازشون تشکر کرد. 

به نظرم سعی کنید که لیست دانشگاه هایی که قراره اپلای کنید رو یک جا آماده کنید و یک دفعه به اساتید بدین. چون ممکنه وقتی که یکی یکی اپلای کنید و به اساتید اعلام کنید حوصله شون سر بره و خسته بشن. کاری که من کردم این بود که لیست دانشگاه هایی که میخواستم اپلای کنم رو آماده کردم و یک اکسل درست کردم و جلوی هر دانشگاه اسم اساتید رو که قراره برای اون دانشگاه توصیه نامه بدن رو نوشتم. بعد به هر استاد لیست دانشگاه های مربوطه رو میدادم و اونا توی چند دقیقه برای همه دانشگاه ها فرستادند. البته یه سری دانشگاه ها هست که تنها زمانی لینک ریکام رو برای اساتید میفرستند که شما اپلیکیشن رو سابمیت کرده باشید. توی این زمان هم به استادها اعلام کنید که هر زمان که شما سابمیت کردین براشون لینک میره. 

بعضی اساتید هستند که به شما میگن که متن توصیه نامه رو خودتون بنویسید و براشون بفرستید تا اونا سابمیت کنند. برای همه استادهای من اینطوری بود. یعنی متن توصیه نامه رو خودم و از طرف اساتید نوشتم. توی این مواقع خب دست دانشجو باز هست و میتونه همه نکات مثبت اش رو بیان کنه ولی خب نباید اغراق گویی بشه. 

اگر استادی نوشتن متن توصیه نامه رو به خودتون واگذار کرد باید به نکات زیر توجه شود:

• سعی کنید به اساتید بگید که اگر براشون مقدور هست، این متن توصیه نامه رو روی سربرگه دانشگاه قرار بدهند و هم چنین بهتر است که آخر توصیه نامه رو امضای الکترونیکی کنند. این کار به اعتبار توصیه نامه افزوده می کند. نحوه انجامش هم ساده است و میتونین از اینترنت یاد بگیرید که چجوری سربرگ و امضای الکترونیکی انجام شود. متاسفانه من از این موضوع اطلاع نداشتم و همه اساتیدم بدون امضا و سربرگ توصیه نامه رو ارسال کردند. البته بیشتر دانشگاه ها سربرگ و امضا رو الزام نکردند و همین که با ایمیل دانشگاهی شون باشه کفایت میکنه. ولی من راجع بهتر بودن ماجرا دارم صحبت میکنم.
• به اساتید بگین که فایل وردی که براشون میفرستین رو دوباره توی سیستم خودشون save as بگیرند. این کار باعث میشه که توی properties فایل ورد اسم Author  به اسم اساتید تغییر نام پیدا کنه. چون بعضی دانشگاه و در مواقع نادر ممکنه به این موضوع حساس بشوند و بگویند که چرا فایل توصیه نامه به نام فرد متقاضی است و معلوم می شود که خود شما اون فایل توصیه نامه رو نوشتید. 
• اسم فایل های ورد که برای اساتید میفرستین متفاوت انتخاب کنید که شبیه هم نباشند. بهتر است فایل به صورت pdf ارسال شود. ولی خب بعضی از اساتید من همون فایل ورد رو سابمیت کردند. 

اگر استادی قبول کرد که لینک توصیه نامه رو برای شما فوروارد کنه و شما خودتون پر کنید حواستون باشه که بعضی دانشگاه ها IP Tracker دارند. ممکن است که متوجه شوند که توصیه نامه رو خودتون پر کردین. بهترین راه کار این که موقع باز کردن فرم توصیه نامه IP خودتون رو تغییر بدهید. 

حواستون باشه که بعضی از لینک های توصیه نامه ممکنه برای ایمیل های دانشگاهی ایران ارسال نشه. توی این موارد اول از همه از استادتون بخواین که پوشه اسپم اش رو چک کنه و بعد اگر نیومد با دانشگاه مقصد مکاتبه کنید که یه راه حل میانبر براتون پیدا کنه. مثلا توصیه نامه برای دانشگاه سن دیگو استیت برای استادهای من ارسال نشد و به دانشگاه ایمیل زدم و اونا گفتند که به اساتید ات بگو که فایل توصیه نامه رو به براشون ایمیل کنند. 

دیگه همه نکاتی که به ذهنم رسید رو گفتم. توصیه نامه به نظرم بعد از انگیزه نامه یکی از مهم ترین مدارک اپلای هست و باید وسواس خاصی براش در نظر گرفت. من اگر نکات بالا رو قبلا میدونستم حتما انجام شون میدادم.