خب دیگه بعد از کلی حرص خوردن در مورد مشکلات مملکت، این قطعی اینترنت این فرآیند رو تکمیل کرد و فهمیدیم که بالاتر از سیاهی رنگی هم وجود داره
قطعی اینترنت سلاحی بود که یه عده کج فهم به بهانه حفظ امنیت قطعش کردن و نمیدونن که با آینده چند نفر دارن بازی میکنن
دلم واسه اون کسب و کار هایی میسوزه که به همین خاطر تعطیل شدن.
نکته دردآور ماجرا اینجاست که صدا وسیما جوری تبلیغ میکنه که باز بودن همین چند تا سایت داخلی نیاز های مردم رو به اینترنت کفایت میکنه.
درحالیکه نمیتونیم یه سرچ ساده انجام بدیم. موتور های جستجو مثل یوز و پارسی جو رو امتحان کردم که به معنای واقعی کلمه افتضاح بود
حالا من هستم و ارور یه برنامه که منتظر سرچ تو گوگل برای حلش هستم و ملتی که به زمین و زمان دارن فحش میدن
پی نوشت: این روزا هم بماند در تاریخ. بعد 10 سال دوباره بیام اینجا رو مرور کنم. ببینم چی بودم و چه شرایطی داشتم. منتها اون موقع اینجا نخواهم بود. دوست دارم همه این شرایط رو واسه بچه آیندم تعریف کنم تا بهش بگم چقدر سختی کشیدم. بلکه قدر بدونه