تعطیلات بطالت

این متن قراره پر از ناامیدی باشه

داستان اینه که ما یه خونه کوچیک تو شهرستان داریم. عید عروسی پسر خاله ام هم بود. من هم برای اینکه کمک بابام بدم گفتم میرم اونجا و یه آب و هوایی عوض میکنم و بعد چند روز برمیگردم. چون برنامه ریخته بودم که تو عید هم زبان بخونم و هم پایان نامه رو تکمیل کنم. ولی من دیگه برنگشتم. چون بابام هم پاش درد میکنه و هم چشم اش رو باید عمل کنه. و من به هوای اینکه تو رانندگی کمک بابام بدم دیگه برنگشتم تهران. و همین موضوع باعث شد که عملا این چند روزه هیچ کاری در راستای برنامه ام نکنم و از این بابت خودم رو خیلی سرزنش میکنم. البته اونجا که بودم کلی کارهای خونه از قبیل لوله کشی و برق کشی رو انجام دادم ولی عملا هیچی درس نخوندم. 
الان که فکر میکنم آرزو میکردم که کاش اصلا نمیرفتم و تهران میموندم و درس میخوندم. همین باعث شده که همش احساس عقب موندگی بکنم.