تافل 100 شدم!

توی مسیر زبان خوندن خیلیا بهم میگفتن نمیتونی. میگفتن:

• تافل خیلی سخته. حداقل باید 2 بار امتحان بدی که نمره خوبی بگیری.
• وای متن های ریدینگ خیلی سنگینه. در مورد فلان جانوره که حتی اسم اش هم نشنیدی. 
• چرا نمیری پول بدی به این موسسات که جات آزمون بدن؟
• تافل خیلی سخته. برو آیلتس بده!
• باید معلم بگیری. خودخوان نمیتونی نمره خوب بیاری
• باید اسپیک و رایت ات رو بدی چند نفر برات تصحیح کنن.

در حالیکه من به خودم ایمان داشتم. خودم خود خوان خوندم. هیچ معلم و منتوری نگرفتم که بهم چیزی یاد بده یا رایت ام تصحیح کنه. فقط یه آزمون ماک دادم. 

همه اینا یه سری افسانه است که پشت تافل پنهان شده. شما وقتی تافل میدی و از سر جلسه میای بیرون با خودت میگی تافل همین بود واقعا؟
البته قبول دارم که تافل آسون نیست. اتفاقا خیلی سخت هم هست. ولی اون بار منفی و استرسی که پشت اش هست باعث میشه که از توانایی های خودت غافل بشی. اینکه هی به خودت درباره قیمت تافل که الان شده 8 میلیون و نیم فکر کنی و استرس بگیری هست که باعث میشه تافل تبدیل به یک غول بشه! 
بهرحال من 100 میخواستم و همین نمره ام هم گرفتم.

نمرات من اینطوری شد:

ریدینگ: 27

لیسنینگ: 24

اسپیکینگ: 25

رایتینگ: 24

اولا خدا رو شکر میکنم که 99 نشدم.  واقعا کسی که 99 گرفته که حالش میگیره. 

دوما نسبت به تصحیح اسپیک و رایت کمی ناراضی هستم. احساس میکنم شاید میشد 1 نمره بهم اضافه میشد. ولی همینم خوبه. لااقل اسپیک 25 شدم که برای گرفتن TA به مشکل نمیخورم.

ایشالله در مورد تجربه تافل ام و نحوه خوندن منابع بیشتر مینویسم. 

در نهایت خدا رو صد هزار مرتبه شکر میکنم. من بنده خوبی براش نبودم ولی همیشه هوامو رو داره و تنهام نمیذاره.