دانشگاه های بدقلق

خب همانطور که گفتم قراره یه سری تجربیات از اپلای کردن خودم بنویسم. توی هر پست به یک جنبه می پردازم که ممکنه برای آیندگان مفید باشه.

یه سری دانشگاه ها هستند که من اسم شون رو میذارم دانشگاه های بدقلق. به خاطر اینکه سیستم اپلای شون خیلی عجیب غریب و سخته. 

مثلا دیروز یه استادی از دانشگاه UCF بهم ایمیل داد که فلانی! تا 15 ژانویه اپلای کن و اسم منو به عنوان سوپروایزر بنویس. بعد اپلای اگر پذیرفته شدی باهات مصاحبه میکنم. من اولش خوشحال شدم که بلاخره یه شانس و فرصت جدید پیدا شد. ولی به استاده ایمیل زدم که استاد محترم! من در حال پر کردن اپلیکیشن دانشگاه هستم. ولی همانطور که میدونین قیمت دلار توی ایران زیاده و من هزینه زیادی رو باید برای اپلای بپردازم. اگر ممکنه بهم بگین که شانس من برای پذیرفته شدن چقدر هست؟! 

بعد دیدم استاده جواب نداد. معلوم شد که یه جواب تمپلیتی رو داره برای همه میفرسته که صرفا اپلیکنت های زیادی اپلای کنند. حالا تا اینجا هیچی! 

رفتم توی سایت دانشگاه و دیدم که نوشته ما اسکن ریزنمرات تون رو در صورتی قبول میکنیم که آفیشال باشه. من برای فوق لیسانس چون سربازی نرفتم ریزنمره رسمی ندارم. بهشون ایمیل زدم و دیدم که یه جواب تمپلیت دادند و همون بود که توی سایت شون نوشته بود. حالا بازم تا اینجا هیچی!

رفتم توی کانال های تلگرامی و سرچ کردم. دیدم که این دانشگاه دو سه سال میشه که یه background check  برای بعضی کشورها گذاشته. خیلی عجیب بود برام. یعنی شما حتی اگر پذیرفته بشی، قبل ازاینکه I20 براتون صادر بشه، باید یه فرمی رو پر کنید و بگین که با چه سازمان هایی در ارتباط بودین که یکی نوشته بود که 2 ماه براشون طول کشیده! 

خب اینجا بود که دیگه پشیمون شدم از اپلای کردن برای این دانشگاه. شاید حتی اگر استاد جوابم رو میداد و میگفت که شانس ات بالا هست، اپلای میکردم. ولی وقتی این همه موانع وجود داره، من پیشنهاد میکنم که برای این دانشگاه ها نباید اپلای کرد. 

یه سری دانشگاه های هستند که سیستم جواب گویی شون ضعیفه. مثلا کمپس Dearborn دانشگاه میشیگان که هر چی من ایمیل میزدم برای اینکه ببینم ریزنمرات غیررسمی رو قبول میکنن یا نه، جواب نمیدادن. من به 3 تا از استاد هاشون ایمیل زده بودم و همگی تشویق به اپلای کرده بودند. و من چندبار به آفیس شون ایمیل زده بودم و سوال پرسیده بودم ولی دریغ از یک جواب! در نهایت به استادی که تشویق به اپلای کرده بود هم ایمیل زدم. و اون استاد هم حتی سوال من رو به کوردینیتور فرستاد ولی بازم جواب ندادن. دیگه من از اپلای برای این دانشگاه هم پشیمون شدم. دانشگاهی که جواب سوال ساده من رو نمیتونه بده، پس فردا حتی اگر بهم پذیرش هم بده باید باهاشون کلی داستان داشته باشم. برای این دانشگاه ها هم اپلای توصیه نمیشه.

یه سری دانشگاه ها هستند که سیستم اپلای شون پیچیدس. فکر کنم بیشتر دانشگاه های کالیفرنیا اینطوری باشند. مثلا من برای SDSU اپلای کردم. یه سیستم سه مرحله ای داشت. اول باید توی CalState اپلای میکردی. بعد چند روز یه RED ID بهتون میدن که میگن برین توی فلان سایت و مدارک ریزنمرات رو آپلود کنید. سیستم اش مثل سیستم گلستان خودمون میمونه ( یا حتی بدتر). بعد مدارک SOP و ریکام رو باید توی سایت Interfolio آپلود کنید. بعد حالا ایمیل های توصیه نامه برای استادهای ایرانم نرفت. بعد دوباره بهشون ایمیل زدم و گفتن که به استادهات بگو که توصیه نامه شون ایمیل کنند. خلاصه اگر من میدونستم که همچین سیستم پیچیده ای دارند هیچ وقت اپلای نمیکردم. ولی خب چون توی مرحله اول پول رو پرداخت کردم مجبور شدم که تا آخرش برم. 

یه سری دانشگاه های دیگه هستند که زیرمجموعه دانشگاه های پاراگراف قبلی هستند. این دانشگاه ها هم سیستم دو مرحله ای دارند. مثلا دانشگاه Ryerson که اول باید پول رو پرداخت کنی. بعد چند روز بهت یه ایمیل تاییدیه میدن و باید بری توی سایتی که معرفی میکنن و مدارک ات رو آپلود کنی. ولی مثلا یه سیستم عجیبی داشت. مثلا شما فقط یه بار میتونستی یه مدرک رو آپلود کنی. مثلا من میخواستم SOP ام رو تغییر بدم مجبور شدم که بهشون ایمیل بدم که بهم اجازه بدن دوباره مدرک رو آپلود کنم. یا مثلا برای توصیه نامه ها، گزینه reminder نداشت و باز باید بهشون ایمیل میزدی که یه ریماندر برای استاد ریکامم بفرستند. و حتی لینکی که برای استادم فرستاده بودند باز نمیشد. در نهایت خود استادم لینک اش رو برای من ایمیل کرد. منم دیدم راست میگه باز نمیشه. بعد 1 ساعت با روش های مختلف سایت رو باز کردم و خودم فرم رو پر کردم.

این دانشگاه هایی که بالا نوشتم رو توصیه برای اپلای نمیکنم. ولی باز بسته به شرایط هر کس متفاوت هست. شاید اگر استاد اوکی بده و ادمیشن رو تضمین کنه، همه این زحمت ها ارزش داره. وگرنه اگر میخواین بدون استاد(بلایند) اپلای کنید، ارزش نخواهد داشت.